اوکی

خیلی از ما ایرانیان در بیان بعضی از واژهای بیگانه بشدت سرسختی میکنیم و از اینکه آنها را بیان نمائیم طفره میرویم جالب اینکه سعی میکنیم دیگران را نیز تشویق نمائیم تا آنها نیز چون ما از بیان چنین واژه هایی خود داری نموده فرهنگ ایران و ایرانی را گسترش دهیم. برای نمونه ترجیح می دهیم بجای واژه سلام بگوییم درود که در معنای اصلی هیچ گونه تشابهی با سلام ندارد و اگر بخواهیم چیزی نزدیک به آن را بگوییم باید مثلاً اگر صبح است بگوئیم صبح بخیر و یا ظهر بخیر یا عصر بخیر و یا حتی شب بخیرکه شاید نزدیک تر به سلام است .البته در زبانهای دیگر نیز اینگونه است و آنها  هم این گونه میگویند فقط ما هستیم که در زبان خود میگویم سلام تا دیگر این انتخاب سخت را نداشته باشیم حال هم که بجای سلام فقط میگوئیم درود !

اینکه درست است بجای سلام بگوئیم درود و یا بطور کلی شایسته است تا همان روز بخیر عصر بخیر یا شب بخیر را بگوئیم، بماند من مانده ام چطور همین جماعت عاشق فرهنگ ایرانی بجای سپاس و یا متشکرم و یا فهمیدم متوجه شدم بسیار خوب حتماً به دیده میگویید اوکی!

جای تعجب دارد بسیاری از افرادی که این واژه را بکار میبرند در واقع خود را فرهیخته و آشنا  با فرهنگ ایرانی و بخصوص غربی میدانند و این گونه نشان میدهند که بسیار اجتماعی هم هستند. با بیان این واژه و یا واژه هایی این گونه هیچ مشکلی ندارند و آن را بکار گیری زبان بیگانه نمی دانند و فقط واژهایی که رنگ و بوی عربی بدهد برایشان دشوار است بی خبر از آنکه اگر تعداد واژه های ایرانی وارد شده در زبانهای دیگران بویژه عربی زیاد نباشد کم تر ازعربی در فارسی هم نیست!

خدا رحمت کند زنده یاد یعقوب لیث را که بسیاری از همین دوستان حتی نامش را هم نمی برند که گویی او یک عرب زاده دشمن بوده را که مردانه زبان پارسی را گرامی داشت و با تلاشی ارزشمند سنگ بنای حفظ زبان و فرهنگ ایرانی را بسیار مهم کم تر از گذشته نمود.

 کمتر از یک ماه دیگر سالگرد این بزرگ مرد ایرانی الاصل  سیستانی یعقوب لیث است وامیدواریم چون سالهای گذشته بتوانیم مراسمی در خور شخصیت وی را برگزار نمائیم ، کما اینکه به لطف دوستان بویژه استاد وحید شریعت زاده بیش از دو ماهی است بدلیل   وجود کرونا برنامه این یاد واره را به سمت یک نشست علمی مجازی پیش می برد و با چندین صاحب نظر و اندیشمند در خصوص زبان فارسی و ارزشهای آن و بخصوص شیخ یعقوب لیث به نشست و گفت وگو پرداخته که امید است  ثمره این نشست ها و ضبط برنامه و مصاحبه ها به یادگار بماند.

در هر صورت شایسته دیدیم که به دوستان عزیزی که از واژه اوکی در بیاناتشان استفاده می نمایند عرض کنیم در صورت امکان تجدید نظر فرموده از همان واژگان زیبا و شیرین ایرانی بهره جوئید.

 سربلندو پارسا باشید

 جعفر صابری