لقمه های دوستی

بچه که بودیم  برای سیر شدن شکم هر چیزی را نمی خوردیم و هر جایی هم نمی رفتیم اگه مدرسه بود لقمه نانی مادر درست میکرد و در طول زنگ تفریح میان آن هیاهوی کودکانه میخوردیم و گاهی هم به دوستمان تعارف میکردیم . اگر به درب منزل رفیقمان می رفتیم مادرش لقمه نانی هم برای ما می داد که او بیاورد و دوتایی وقت بازی در کوچه نوش جان کنیم .

کمی که بزرگ شدیم فهمیدیم نمیشود هر جایی، هر چیزی را با هر کسی بخوریم برای همین بار ها اگر هم اصرار دوستی بود برمی خواستیم و می رفتیم خانه خودمان .   نمی دانم تا حالا برای شما هم پیش آمده است یا نه ،سفره که پهن می شد می دیدم همان نوع غذایی است که دوستمان اصرار داشت بمانیم و بخوریم .

بله اگر روزی ما سبزی پلو با مرغ بود هر جای که برویم همان غذا را خواهیم خود .

 تقلا و اصرار بیجا چرا ؟

روزیِ ما همان که هست  و این بدان معنا نیست که تلاش ننمائیم بدان معنا است که حقی را ضایع نکنیم دروغ نگویم، کلک نزنیم و بدانیم که خداوند حواسش به ما هست لازم نیست با ظلم به انسانهای دیگر تلاش کنیم صاحب زندگی شویم خیلی ها درآمد های زیادی دارند اما تهش را که خوب بنگرید زندگی و آسایش ندارند.

خیلی ها برای بدست آوردن سودی بیشتر به همکارشان و یا دوستشان ناجوانمردانه خیانت می کنند و نا رفاقتی پیشه می کنند. بد نیست بگوئیم نکن رفیق به جایی نمی رسی!

قهرمان دانمارکی

” اوج مردانگی دانمارکی ها در بازی با تیم ملی فوتبال ایران در سال 2003 “

((شاید این تصویر رو خیلی ها ندیده باشند یا خیلی ها هم دیدند اما یادشون رفته….))

در رقابت های چهارجانبه “هنگ کنک” در سال 2003 تیم ملی فوتبال “ایران” در مقابل تیم ملی “دانمارک” قرار گرفت. در اواخر نیمه ی اول بازی “نیکبخت واحدی” با شنیدن صدای سوت که از سمت تماشاگرها بود با تصور اینکه بازی پایان یافته است توپ را داخل محوطه 18 قدم با دست بر می دارد تا به داور بدهد اما داور با دیدن این صحنه به سمت دروازه تیم ایران می آید و نقطه ی پنالتی رو نشان میدهد . کاپیتان تیم ملی دانمارک “مورتن ویگهورست” (morten Wieghorst) که متوجه حرکت غیر عمد نیکبخت میشود به سمت سرمربی تیم ملی دانمارک “مورتن پر اولسن” (Morten Per Olsen) می رود و با مشورت با او تصمیم می گیرد که ضربه ی پنالتی را به بیرون بزند . بعد از این از خود گذشتگی مورد تشویق تماشاگرها و تیم بازیکنان تیم ملی ایران قرار می گیرد. این بازی با نتیجه 1 بر 0 به سود ایران با تک گل “جواد نکونام” از روی نقطه ی پنالتی در نیمه دوم بازی به پایان می رسد .

این هم نوعی مردانگی است 

یا حق

جعفر صابری