ناز نکن
ناز نکن !
صبحدم مرغ چمن با گُلِ نوخاسته گفت
ناز کم کن که در این باغ بسی، چون تو شکفت
گُل بخندید که از راست نرنجیم ولی
هیچ عاشق سخنِ سخت به معشوق نگفت
حافظ شیرین کلام در این ابیات بسیار زیبا پیچیده ترین نکته اخلاقی و تربیتی را به ما آموزش میدهد که شاید چندین جلسه درس با ید طی بشود تا انسان این روش درست را بیاموزد .
سخنم با دوستانی است که خوب میدانندهر واژه چه مقدار بار تربیتی و اخلاقی دارد و نباید به سادگی هر کلمه ای را به زبان آورند و بعد در بهترین شرایط بگوئیم ببخشید ناراحت بودم و این واژه ها را گفتم .که البته بیشتر وقت ها هم کمتر کسی پوزش میخواهد و توقع داریم طرف مقابل خودش درک کند که ما ناراحت بودیم و چیزی گفتیم همین!
در بیشتر مواقع خانم ها هستند که راحت و بی پروا هر چه دلشان میخواهد را به همسرشان می گویند و بلافاصله برخورد متقابلی را دریافت میکنند که متأسفانه گاهی فیزیکی است و این آغاز نافرجامی میشود برای پیش رفتن به یک نا کجا آباد .
البته نباید فراموش کرد که بالاخره مرد ها کاری میکنند که حرفی میشنوند و به نوعی آغاز گر این جنگ داخلی همانا آقایان هستند اما سخن با بانوانی است که می اندیشند به جهت زن بودن حقشان است که در پایان داستان مرد همه چیز را نادیده گرفته و ناز همسرش را بخرد … متاسفانه اینجا باید خبر بدی را بدهم گاهی وقتها این روش پاسخ نمی دهد و مرد هایی هستند که راهی جز ناز کشیدن همسرشان را بر می گزینند و این دیگه خیلی بد میشود .
به تجربه می گویم که متأسفانه گرچه بازنده این بازی هر دو هستند اما زنان زجر بیشتری خواهند کشید هم به لحاظ روحی و هم جسمی و جانی
پس پیشنهاد میکنم تا روش مدیریت آن هم از نوع اپراتوری را تجربه کنند .
بیش از دو سال است بر روی روشهای مدیریتی بانوان در خانه و اجتماع تحقیقاتم را می نگارم و امیدوار هستم در مجموعه ای با نام زنان امپراتور به زودی در اختیار علاقه مندان قرار دهم.
و در پایان عرض میکنم اگر به دنبال زندگی شاهانه و راحت و بی درد سر هستید هیچ کس یار شما نیست جز خودتان به دنبال ناجی در زندگیتان نباشید .
یا حق
جعفر صابری
فقط به اندازه یک قبر
دوست و همکار گرامی سرکار خانم دکتر واله کردستانی (ش-ا) که از مفاخر فرهنگ و هنر کشور عزیزمان ایران است و بیش از پانزده سال نیز سردبیر هفته نامه بین المللی همسر بود چندی پیش خبر بستری شدن عزیز هنرمندی را به من داد و بعد با صدایی اندوهگین طوری که به سختی سعی میکرد بغض نهفته در گلویش را نگاه دارد به من گفت شما تلاش کن لااقل به اندازه یک قبر برای هنر مندان این آب و خاک ارزش قائل باشند و پس از مرگشان همین اندازه قدردانشان باشند!
سال گذشته خانم منیر دارائی مدیر اسبق موزه ملی هنر تلاش بسیاری نمود تا یکی از هنر مندان با سابقه و نامی را بتواند لااقل در قطعه نام آوران بهشت زهرا به خاک بسپرند و البته خدا رحمت کند زنده یاد علی مرادخانی را که معاونت سابق امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ بود، را که تلاش های ارزنده ای می نمود کم نیستند مسئولین دلسوز بخش فرهنگ و هنر کشور که لااقل به مرده هنر مندان احترام لازم را میگذارند و سعی دارند مراسم در خور شخصیت ایشان را برگزار نمایند اما با کدام بودجه و چه شرایطی ؟
بدلیل نرخ تورم و هزینه های سر سام آور، قبر ها نیز گران شده و از طرفی این گونه شایسته تر است که اگر شخصی به عنوان هنرمند ، و صاحب سبک در زمان حیاتش شناخته شده به رسم قدر دانی در مکانی ویژه این گونه افراد دفن شود .
بدلایل مختلف مکان فعلی اشباع شده و لذا باید به فکر مکانی مناسب تر و بزرگ تر برای این موضوع باشیم تا در آینده بتوانیم این کمترین را از ایشان دریغ ننمائیم.
البته با دعای طول عمر باعزت و صحت و سلامت برای این اساتید بزرگوار.
یا حق
جعفر صابری