شبکه رشد فراگیر و توسعه پایدار
نشست دوستانه و اهداء گواهی نامه شر کت در کار گاه unodcدر دفتر شبکه رشد فراگیر و توسعه پایدار چهار شنبه 10 مهر ماه98
جعفر صابری در جشن
مراسم جشن گرامی داشت هفته بلد راه و راهنمایان بر گزار شد.
جناب حجت الاسلام علی هوشیار و هنر مند گرامی آقای سجاد زارع وند پور
حس خوب یاری
حس خوبی است اگر بتوانیم در خودمان تقویتش کنیم ، حس کمک به دیگران حتی، به اندازه یک هدیه کوچک .
بیشتر وقت ها ما به این اندیشیده ایم که آرزوهای بزرگی داریم و برای رسیدن به آنها باید اول یک برنامه ریزی درست داشته باشیم و به طرف آنچه میخواهیم حرکت کنیم، فکر میکنیم ، اما در ابتدای حر کت اندیشه های زیادی به سراغمان می آید که مهم ترین آن تغییرات احتمالی است که در زندگی اطرافیانمان بوجود خواهد آمد و این مارا نگران می کند که شاید با این تغییرات آینده و زندگی آنها دچار بحران شود .بیشتر وقتها همین نوع نگرش، ما را از حرکات بزرگ و تصمیمات مهم در زندگی وا میدارد و حتی به خود اجازه نمی دهیم که یک تنوع در زندگیمان بوجود بیاوریم. ماشینمان را عوض کنیم و یا وسیله ای را که دوست داریم داشته باشیم را بخریم و همه این ها برخواسته از همان حس زیبای دوست داشتن دیگران است پس چقدر خوب است که گاهی با دادن هدیه و یا کمک کردن به دیگران هر چند کوچک این حال خوشمان را افزایش دهیم.
داستان زیبایی هست که میگوید شخصی زمان سوار شدن در قطار، یک لنگه از کفشهای نواش را در ایستگاه جا میگذارد و بدون درنگ لنگه دیگر را از پنجره قطار بیرون میاندازد تا لااقل یابنده صاحب یک جفت کفش نو شود!
گذشتن از چیز هایی که دوست داریم اگر کوچک باشد هم زیباست و به مرور در وجودمان نهادینه میشود .
بیشتر وقتها گذشته های مادران بیشتر به چشم می آید ولی از حق نگذریم که پدران در این خصوص خیلی از خودشان گذشت نشان میدهند بخصوص مردان زحمت کشی که از صبح زود به نیت کسب روزی حلال راهی بیرون از خانه میشوند و تا شب می کوشند تا برای اطرافیانشان زندگی آرامی فراهم نمایند. از حق نگذریم گاهی زنانی هم هستند که یا به تنهایی و یا دوشادوش همسرشان تلاش میکنند تا چرخ این زندگی به گردش درآید ولی نمی شود که نمی شود !
این روز ها روز های سختی است فشار های اقتصادی و درد ها و مشکلات معیشتی همه و همه باعث شده که کمتر به دیگران بیندیشیم و لذت شاد کردن دیگران را از دست بدهیم .
حتی مدارس دولتی نیز کمک های مردمی دریافت می کنند و تحصیل برای پچه ها بسیار دشوار شده است .حالا اگر کسی اقدام به شاد کردن دلی میکند به واقع کاری ارزشمند انجام داده و قابل ستایش و خدا پسندادنه است حتی اگر این کار هدیه چند دفتر و خود کار و مداد به یک دانش آموز نیازمند باشد.
گرچه ما میدانیم که کشوری سرشار از منابع طبیعی و امکانات وتوانمندی ها داریم اما ضعف مدیریت در بعضی بخش ها شرایط را برای همه ما دشوار کرده پس باید به فکر خود مان باشیم و دستگیر یکدیگر .
یا حق
جعفر صابری